Dyskusja o piractwie

1. A jak nazwać płacenie za naszą twórczość?

Napiszesz tekst, kupisz papier, wydrukujesz i ... w cenie papieru płacisz opłatę dla twórców. Czyli kogo? Kto ma prawo brać opłatę od mojego cv?

Zrobiłeś zdjęcia, nagrywasz na CD. I abyś nie był złodziejem (?!) w cenie płyty płacisz za prawa autorskie. Czyje, komu?

Itd.

Jesteś złodziejem i ciągle musisz się opłacać! Niestety to nie dowcip...

2. A ci tzw. twórcy. Korzystają z twórczości innych bez zmrużenia okiem. Czy płacą za wykorzystanie technologii druku, radia, tv, CD, DVD? Im to się należy, bo oni artyści, a nie motłoch który im uimożliwił masowy dostęp do klienta.

3. Coś robisz to dostajesz zapłatę i koniec. Bo ty to ten cham. Artysta inaczej. Ma zapłatę za proces tworzenia, bo to wkład pracy. Ale potem przez wiele lat za każde wspomnienie ich wytworu płać im! A może nich płacą za każde użycie toalety. Przecież to ktoś wymyślił i też chce "autorskie".

Niestety pazerność nie ma granic. Często nagranie jednej płyty zapewnia dochody do końca życia i dla potomnych zostanie.

4. Jakość 1. Często wytwory tzw. artystów są denne. Ale prezenter w radio puści ze trzy razy i toto staje się tzw. przebojem. Z że nikomu się nie podoba, nieważne. Ktoś zarobi. Podobnie filmy i inne badziewie. Ale masz prawo, do czego? Płacić abonament.

4. Jakość 2. Tym razem programy internetowe. Kolega wspomniał o czytaniu licencji. 30 stron w angielskim prawniczym slangu. I wszystko jasne. A wszystko sprowadza się do tego, że masz prawo zapłacić i niczego nie oczekiwać. Nic ci nie gwarantują. Dostajesz towar jako taki i ewentualne szkody z jego używania to twój problem.
Gdyby samochody miały taką jakość jak oprogramowanie świat nie miałby wielu problemów: z przeludnieniem, korkami na drogach, zanieczyszczeniem powietrza. Kto by się nie zabił, utknąłby w rowie. Drogi byłyby puste.