Dzień kobiet - niech nikt się nie dowie

Nadszedł 8 marca, dzień kobiet - dzień Matki Boskiej Koniecznej.
Może nie będzie pamiętała. Siedzę przy stole i jem śniadanie. Patrzy się na mnie dłużej to zaczynam dla niepoznaki dłubać głęboko w nosie palcem prawej ręki.
- Zapomniałeś, tak?
Zacząłem grzebać w drugiej dziurce palcem lewej ręki.
- Po prostu mi to powiedz!
Zmieniłem ruchy na powolne i okrężne. Zrobiłem kwaśną minę jakbym coś znalazł i było to bardzo bolesne odkrycie.
- Po prostu powiedz, samolubie!
Błyskawicznie przyspieszyłem ruchy i wzmocniłem docisk.
- Wyduś to z siebie, tchórzu! „Tak kochanie, zapomniałem!”
Zaczęła przedrzeźniać. Niedobrze. Zaatakowałem agresywniej. Z obu dziur poleciała krew. Zobaczyła ją, kiedy powoli uwalniała się spod palców, które ciągle pozostawały w środku.
- O Boże! Pokaż to!
- Mi od rana coś było cały czas, ale nie chciałem ci przerywać.
- Trzymaj głowę do góry, misiu! Polecę po chusteczki.
Wybiegła z kuchni. Wymazałem palucha w krwi i podłubałem sobie nim w uchu. Odwróciłem się profilem do wejścia. Wbiegła!
- Chryste! Ty masz zakrwawione ucho! Boże! Krew ci leci z uszka!
Siedziałem. Nie spojrzałem w jej stronę.
- Boże ty mnie nie słyszysz! Jezu!
Podbiegła i szturchnęła mnie. Podskoczyłem na krześle i spojrzałem się na nią. Wybałuszyłem oczy.
- Nic się nie martw! Wszystko będzie dobrze!
Pokręciłem głową na znak, że nie słyszę. Podetkała mi chusteczkę pod nos.
- Ja lecę zadzwonić do doktora, dobrze?!
Wybiegła. Szybko sięgnąłem po komórkę i wybrałem numer. W domu rozległo się dzwonienie telefonu. Odkaszlnąłem.
- Halo?!
- Dzień dobry, tutaj kwiaciarnia „Nawałnica kwiatów”. Chciałem się tylko upewnić czy to dobry adres, bo z samego rana zostało złożone zamówienie na kosz 41 czerwonych róż.
Podałem adres.
- Boże ..tak, zgadza się. Cholera! Niech pan nie przywozi tych cholernych róż!
Rzuciła słuchawkę. Słyszę, że zaczyna wybierać inny numer. Wstałem pospiesznie i położyłem się na ziemi. Kopnąłem głośno taboret i zamknąłem oczy. Przybiegła.
- Nie mdlej!!
Podniosła mi głowę. Otworzyłem bardzo szeroko oczy, aby źrenice sprawiały wrażenie, że są rozszerzone.
- Kochanie, czemu tak wybałuszasz oczy?
- Chwilowy skurcz. Zakwas tęczówki.
Spojrzała się na mnie tak, jakby nigdy nie słyszała o ów przypadłości. Niestety ja też nie, dlatego przywróciłem moim oczom normalną wielkość.
- Już mi lepiej..to na tle nerwowym.
- Nerwowym? Jakim nerwowym, misiu?
Odkaszlnąłem.
- Bo dzwoniłem dzisiaj do kwiaciarni i chciałem zamówić 61 róż. Mieli tylko 41 i się tak zdenerwowałem..
- Już je odwołałam. Trzeba ci pewnie jakieś lekarstwa kupić, a ja się bez róż obejdę.
- Ale były dla Ciebie.. dziś 8 marca..
- Tak..o nic się nie martw! Dzisiaj mamusia przyjedzie..
Zerwałem się na równe nogi. I krzyknąłem.
- Co?!
Wstała.
- Zapomniałeś, tak?
Patrzy się na mnie dłużej. Przełykam ślinę i wkładam palec prawej ręki głęboko do swojego nosa. Bardzo głęboko.