Z pamiętnika policjanta

Poniedziałek

"Policja jest przygotowana na wszystko" - powiedział komendant główny policji i otrzymał znienacka cios zgniłym pomidorem. Cały nasz komisariat oglądał wystąpienie komendanta w telewizji. Może właśnie dlatego, w związku z naszą nieuwagą, ktoś ukradł nam kraty z okien.

Wtorek

Kapral Klucha, który do tej pory zajmował się u nas sprawami rodzinnymi, został przez pułkownika Żelaznego przeniesiony na nowe stanowisko. Do kotłowni. Pułkownik stwierdził, że kolejka do pokoju kaprala się wydłuża a Klucha coraz wcześniej wychodzi do domu. Na jego miejsce awansował posterunkowy Paproch (dawniej kotłownia). Nie wiem jak to możliwe ale kolejka znacznie się skróciła.

Środa

Wyszło na jaw, że posterunkowy Paproch załatwia petentów na podstawie wymyślonego przez siebie klucza PM czyli Pała - Miętówka. Pierwszego pałował, a następnemu dawał cukierka. Najgorsze jest w tym to, że to ja osobiście, na wlanej skórze przekonałem się o wprowadzeniu tego systemu. Wszedłem do pokoju Paprocha tuż po emerycie, który wychodząc ssał miętówkę. Paproch kotłownia. Klucha sprawy rodzinne. Ja chirurgia pourazowa.

Czwartek

Nocny patrol. Razem z Klucha trzymamy się latarni i modlimy się żeby nie zgasła.

Piątek

Spadł śnieg. Ciężko nam się ukryć w naszych mundurach, więc wychodzimy tylko nocą. Wzrasta niezadowolenie społeczne. W ciągu dnia trzymamy drzwi do komisariatu zamknięte. Wzrasta nasze zadowolenie.

Sobota

Klucha wyszedł w ciągu dnia i od razu został obrzucony śniegiem przez małoletnich. Zgubił czapkę, pasek od spodni i służbowy długopis. Po powrocie wyglądał jak bałwan. Chociaż on zawsze tak wyglądał. Postanowiliśmy się zemścić na małoletnich.

Niedziela

...będzie dla nas.

Poniedziałek

Pod naszą komendę podeszła pikieta. Chcieli chleba i igrzysk. Igrzysk nie mieliśmy. Więc Kapral Klucha rzucił im kanapkę z kaszanką. Myśleliśmy, że połowiczne spełnienie ich żądań może ich zadowolić. Myliliśmy się. Pikieta wdarła się do środka. Myślałem, że w poszukiwaniu rzeczonych igrzysk. Klucha próbował im coś tłumaczyć ale zaprzestał po oberwaniu mu rękawów przez żwawą staruszkę. Ja postanowiłem ochraniać mojego ukochanego przełożonego, pułkownika Żelaznego własną piersią. W końcu zdecydowałem się na pierś posterunkowego Paprocha. I to nie z własnej woli, ale ktoś mi założył sedes
na głowę.

Wtorek

Po wczorajszej katastrofie z pikietą, dziś spokojny dzień. Odwiedził nas major Potulny z Komendy Głównej. Udekorował Paprocha za wyjątkowe oddanie w obronie posterunku. Wszystko mi to opowiedział kapral Klucha bo ja ze względu na ciągle tkwiący na głowie sedes, nic nie widzę.

Środa

Wyjechaliśmy z posterunkowym Paprochem na patrol. Dostaliśmy zgłoszenie o kłótni małżeńskiej. Na miejscu, ja wziąłem stronę męża a Paproch żony. Wyszliśmy stamtąd pokłóceni i w podartych ubraniach. Pogodziliśmy się dopiero przy miejscu w którym stał nasz radiowóz który ktoś nam raczył podpieprzyć. Jednakże kłótnia małżeńska została zażegnana.

Czwartek

Nienawidzę kiedy ktoś się wpiernicza w nie swoje sprawy. Czytałem właśnie gazetę, kiedy przechodzący obok pułkownik Żelazny mi ją odwrócił. Niby teraz lepiej mi się czyta, ale nie powinien...

Piątek

Przyszedł jakiś facet i powiedział, że jest z Marsa. Posadziliśmy go za brak dokumentów. Powiedział, że jak nam łupnie z działka plazmowego to go popamiętamy.

Sobota

Przyszedł jakiś facet i powiedział, że jest z archiwum X i ,że przetrzymujemy w naszej komendzie obcą formę życia. Najpierw uważnie przyjrzałem się podwładnym a potem sam sobie w lustrze. Nikt z nas nie przypominał obcej formy. No może Klucha, ale tylko trochę. Sprawdziłem i okazało się, że nie ma u nas archiwum X. Posadziliśmy faceta za wprowadzanie policji w błąd.

Niedziela

Przyszła jakaś ruda babka i mówiła coś o „Skali” ale w zupełnie niezrozumiałym języku. Ponieważ kazano nam się zajmować obcokrajowcami ze zdwojoną uprzejmością, bardzo uprzejmie podarowałem jej ekierkę z wyraźną skalą. Wyszła obrażona.

Niedziela (późny wieczór)

Wypuściliśmy faceta z Marsa. Przyszła po niego żona. Okazało się, że nazywa się Kwiatkowski. Niestety przed wyjściem spełnił swoją obietnicę i popamiętaliśmy go. Co prawda nie wystrzelił z działka, ale narobił na środku aresztu. I to była pierwsza obca forma w tym miejscu.

Poniedziałek

Kapral Klucha stał się miłośnikiem promocji. Dzięki niemu, mamy teraz na komendzie tonę buraków w workach. Dwieście opakowań lampek choinkowych i dwa słoiki z przeterminowanymi lizakami.

Wtorek

Petenci rozdeptali kilka worków z burakami. Kapral Klucha jest zawiedziony. My nie. Posterunkowy Paproch przytargał chrzan i mamy teraz koło 100 kilogramów ćwikły.

Środa

Kapral Klucha postanowił sprawdzić jak świecą lampki choinkowe. 199 opakowań zawierało niesprawne zestawy. Dopiero ostatni, dwusetny, okazał się dobrze złożony przez naszych chińskich przyjaciół. Kapral wetknął wtyczkę, lampki się zapaliły i wywaliło korki. Ale nie zrobiło się zupełnie ciemno. Okazało się, że ... lizaki świecą.

Czwartek

Na komendzie nadal ciemno. Posterunkowy Paproch, domorosły elektryk postanowił naprawić korki na własna rękę. Prawie mu się udało. Prawie, bo stał w papce powstałej z udeptanych buraków. Teraz oprócz lizaków, świeci również nasz posterunkowy. Świeci, i się dymi.

Piątek

Kapral Klucha doniósł mi ze łzami w oczach, że cała tona buraków została rozdeptana. Pocieszyłem go dając mu lizaka. Rozmarzyłem się patrząc za oddalającym się Kapralem. Tak cudnie brodził po pas w warzywach.

Sobota

Problem oświetlenia nie został rozwiązany. Buraki wypływają już na chodnik przed komendą. Posterunkowy Paproch doniósł, iż podobno był jakiś elektryk. Ale chyba się myli, bo nikt oprócz niego, go nie widział.

Niedziela

Ciemno. Wszędzie przesuwają się pojedyncze światełka. Te błędne ogniki to lizaki, które Posterunkowy Paproch zaczął rozdawać petentom, aby się nie pogubili. Szkoda, że nie pomyślał o tym kiedy wczoraj pojawił się elektryk. Bo się pojawił. Sam w niego wdepnąłem brodząc w kierunku toalety. Zaplątał się w lampki choinkowe i utonął w ćwikle. Do dupy z takimi promocjami.

Poniedziałek

Wtorek

Środa

Czwartek

Piątek

Sobota

Niedziela

... skończył mi się atrament sympatyczny. Ten jest niesympatyczny. A nawet obskurny. A tyle miałem jeszcze do napisania...