Wyścig kajakarski

Dwa banki - polski i amerykański, zdecydowały że co rok będą urządzać zawody kajakarskie z ośmioosobową załogą. Obie drużyny cały rok trenowały intensywnie, a kiedy nadszedł dzień zawodów, każda drużyna była w pełni sił. Jednak to Amerykanie wygrali - przewagą ponad jednego kilometra. Po przegranej drużyna polskiego banku upadła na duchu. Główny menedżer zdecydował, że należy postarać się wygrać w kolejnych zawodach i utworzył grupę w celu rozwiązania problemu. Grupa ta, po przeprowadzeniu licznych badań, odkryła że Amerykanie mieli siedmiu mężczyzn przy wiosłach i jednego dowodzącego, podczas gdy drużyna polska miała jednego mężczyznę przy wiosłach i siedmiu dowodzących. W tej sytuacji menedżer dał oczywisty dowód swoich umiejętności kierowniczych: zatrudnił spółkę konsultingową do szczegółowego zanalizowania drużyny polskiej. Po wielu miesiącach wytężonej pracy eksperci doszli do wniosku, że w skład drużyny polskiej wchodziło zbyt wiele osób dowodzących, a za mało wiosłujących. Podpierając się raportem ekspertów, zarząd natychmiast zdecydował się zmienić strukturę załogi: teraz było tylko czterech dowodzących, dwóch nadzorujących, szef nadzorujących i jeden wiosłujący. Ponadto wprowadzono serię punktów, po to by dać wiosłującemu motywację: "Musimy poszerzyć zakres jego pracy i nadać mu większą odpowiedzialność". W kolejnym roku Amerykanie znów wygrali - przewagą dwóch kilometrów... Bank polski natychmiast zwolnił wiosłującego z powodu znikomych rezultatów osiągniętych w pracy, ale mimo to przyznał premię grupie dowodzących, jako rekompensatę za wielką gorliwość zademonstrowaną przez drużynę. Spółka konsultingowa przygotowała serię badań, dzięki którym wykazała, iż obrana taktyka była dobra, również że motywacja była właściwa, ale że wykorzystana materia (wiosłujący) powinna ulec polepszeniu. Następnie bank polski zajął się projektowaniem nowej łodzi....