Opowiadanie anonimowego stróża

"Pewnego razu niewielka lokalna powódź zalała nam plac budowy.
Zaalarmowali mnie, przyjechałem w niedzielę po południu razem z częścią
Czerwonych Brygad, żeby jeszcze coś próbować uratować. Kierowcy kazałem
wrzucić na Stara lekką łódkę z laminatu, która doraźnie służyła jako
piaskownica wnukom brygadzisty, do tego wiosła, kamizelki i takie tam.
Plac znajdował się za wałem, w takim jakby zakolu bez odpływu, przy
samej rzece, tak że fale nie szły już i woda była spokojna. Plac był
zalany do poziomu gdzieś półtora metra - metr sześćdziesiąt. Pływamy
łódką, łowimy co się da - jakieś kantówki, bale, puste i pełne beczki -
wszystko, czego jeszcze woda nie zabrała, i holujemy to na suche. Jedni
łowią, drudzy ładują na samochód, i tak na zmiany. Kierownik też dla
kondycji postanowił se powiosłować.
Zeszło nam parę ładnych godzin i zaczynało zmierzchać. W łódce płynąłem
z niejakim Gutkiem - ja wiosłowałem, a on trzymał towar na linie. Naraz
Gutek strzelił karpia, otwarł oczy tak, że mu mało nie wypadły, podniósł
drżącą rękę i pokazywał na coś za moimi plecami, mówiąc:
- Dydydydydydydydy.............
a blady był jak śmierć na urlopie.
Odwróciłem się i też się przestraszyłem - na powierzchni wody poruszała
się ludzka głowa...
Po dłuższych oględzinach pokazało się, że głowa porusza się mniej więcej
pionowo. Postanowiłem podpłynąć i obadać zjawisko, nie zważając na
protesty Gutka, który klekotał zębami jęcząc
"Zzzzzzzzzooommmmmmmbiiiiiiii..."
Okazało się, że to stróż szedł do pracy... Nawalony w drebiezgi... Nawet
nie zauważył, że wlazł po szyję w wodę...
A na dodatek za kierownicę prowadził rower."