Mroczne zakamarki Internetu

Google i inne wyszukiwarki znają tylko część Internetu. Informacje z Deep Webu i darknetu pozostają dla nich tajemnicą. Ten równoległy cyberświat nie służy wyłącznie nielegalnym celom.

Jeśli korzystając z wyszukiwarki zadalibyśmy sobie trud i kliknęli we wszystkie wyświetlone odsyłacze, zobaczylibyśmy wyłącznie wycinek tego, co faktycznie znajduje się w Internecie. Google i inne wyszukiwarki nie są wszystkowiedzące.
Jeżeli ktoś zechce ukryć coś w Sieci przed wyszukiwarkami, zrobi to z łatwością. Taki stan rzeczy wykorzystują m.in. administratorzy tzw. darknetu. Darknet przypomina koncepcyjnie tajne loże w rzeczywistym świecie. Początkowo nie miał nic wspólnego z nielegalnymi machinacjami. Jedynie człowiek, który jest osobiście znany przynajmniej jednemu członkowi loży, może uczestniczyć w tajnym spotkaniu. Takowe odbywają się w miejscach użyteczności publicznej, jednak tylko wtajemniczeni wiedzą gdzie i kiedy.

W tłumaczeniu na język internetowy oznacza to, że darknety oferują podobne usługi jak wszystkie inne serwisy internetowe (np. strony WWW, poczta elektroniczna, wymiana plików), dostępne są właściwie dla każdego, pod warunkiem że zainteresowany używa właściwego oprogramowania oraz wie, czego i kogo szuka. Darknety powstały, gdy organy ścigania na całym świecie zaczęły bacznie przyglądać się serwisom oferującym wymianę plików oraz poszukiwać aktywnych uczestników takich portali.

Wymieniający się plikami zaczęli szukać metod umożliwiających im kontynuowanie procederu i wymyślili zakamuflowany odpowiednik oficjalnie dostępnych sieci peer-to-peer, takich jak Napster, eDonkey i BitTorrent. W sieciach P2P centra wymiany informacji dbają o to, żeby wszyscy użytkownicy mogli pobierać i wysyłać pliki MP3 i filmy bez troszczenia się o prawa autorskie.

Za: Chip.pl