Latryna -> charakterystyka

Latryna jest pomieszczeniem o wymiarach 4x8x3 metry, w którym znajdują się cztery sedesy. W ścianę przylegającą do sedesów wbite są cztery gwoździe, które usytuowane są w ten sposób, by znajdowały się po lewej stronie siadającego na sedesie. Na każdy gwóźdź nawleczonych jest szesnaście prostokątnych kawałków nieaktualnych gazet o wymiarach 20x25 cm.
Korzystający z sedesu ma Prawo do jednego z szesnastu prostokątów, przy czym kawałek ów należy starannie złożyć we dwoje, kciuk i wskazujący palec lewej dłoni przesuwają się po grzbiecie złożenia. Uzyskane w ten sposób dwie części, z wyraźnie zaznaczonym brzegiem zgięcia, należy rozłożyć na powrót i ostrożnie rozerwać. Powstałe, oddzielone już od siebie dwie części kawałka wyjściowego odznaczają się porządnym i schludnym wyglądem. Nałożone jeden na drugi pokrywają się w najwyższym stopniu i brzegi przerwania zwykle proste upodabniają je w dużej mierze do pomniejszonych o połowę prostokątów wyjściowych.
Przygotowany w ten sposób Papier nadaje się do Podwójnego Użycia. Przepisy bowiem wspominają, że osobnik udający się do latryny w celu odbycia defekacji winien z Papieru Korzystać.
Na osobne omówienie zasługuje System Spłukiwania Wodą zawartości wgłębienia kloacznego.
Nad każdym sedesem umieszczony jest Zbiornik Metalowy o wymiarach 6x9, pokryty minią. Do każdego Zbiornika z lewej jego strony przymocowane jest ruchome Ramię-Dźwignia, której część wystająca na zewnątrz zaopatrzona jest w Pętlę. Ramię wspiera się na Osi umieszczonej na dwóch piątych długości Ramienia, mierząc oczywiście od strony pętli. Do Końca znajdującego się natomiast wewnątrz Zbiornika przymocowany jest Pływak-Wentyl który w Momencie Wyjściowym opiera się na krawędzi. W ten sposób Pływak-Wentyl uniemożliwia napływającej wodzie dostanie się do światła Rury. Zarówno Rura jak i Pływak posiadają Uszczelki koloru czerwonej gumy, z której są zresztą wykonanego. Do zbiornika doprowadzona jest woda Otworem. W momencie, kiedy zbiornik wypełniony jest wodą, Pływak-Wentyl uszczelnia wlot Rury znajdujący się na samym Dnie, jak również spełnia Funkcję zaworu bezpieczeństwa przed napływem nadmiaru wód. Od góry Zbiornik nakryty jest wieczkiem, które uniemożliwia przedostanie się Drobnych Zanieczyszczeń do wewnątrz.
Do Dźwigni - biorąc część wystającą na zewnątrz - przymocowany jest sznurek, którego początek związano nierozerwalnie z Pętlą, zaś Koniec zespolony jest ściśle z Witką mieszczącą się w górnej części Uchwytu Porcelanowego.
Położenie części i urządzeń w chwili pociągnięcia za Uchwyt: Naprężony sznurek pociąga Dźwignię, zewnętrzna część Dźwigni opuszczona ku dołowi. Ramię naciska na Oś w stopniu znacznie wyższym niżby się to mogło wydawać na pierwszy Rzut Oka, wewnętrzna część Dźwigni uniesiona bezradnym gestem w górę. Pływak dolną swą częścią odsłania Otwór, woda swobodnie spływa wewnątrz, porywa ekskrementy i dwa prostokąty nieaktualnych gazet, znika wraz z zawartością w głębi syfonu, słychać bulgot przybierający z wolna na sile, który całkowicie zagłusza bzykanie co większych much.
Każdy poszczególny stół "ma" swój odpowiadający sedes. Wynika z tego, że z jednego sedesu korzysta przeciętnie szesnaście osób w porządku alfabetycznym. Biorąc pod uwagę fakt, iż na załatwienie potrzeby dla szesnastu osób przydzielono dziesięć minut, przypuszczać należy, że poszczególna jednostka korzystać może z sedesu przez okres trzydzieści siedem i pół sekundy co, ma się rozumieć, nie mija się z prawdą. Ponieważ, jednocześnie, zbiornik wypełnia się wodą w przeciągu pięciu minut i w tych pięciu minutach przez sedes przemieszcza się ośmiu osobników, rzeczą zrozumiałą staje się fakt, iż Prawo do Spuszczania Wody ma każdy Starszy Stołu oraz osobnicy pod hasłami 11, 21, 31, 41, jak również 10, 20, 30 i 40. Reszta praktycznie wody nie spuszcza, lecz może ciągnąć za Uchwyt do woli.