03.11.2014, 05:55
Po czternastu latach zarzutów o oszustwa Intela w kontekście martektingu procesorów Pentium 4 "Willamette" prawdopodobnie ostatecznie dobiegnie końca. W wyniku pozwu zbiorowego konsumentów amerykański sąd zajął się sprawą rzekomego fałszowania tzw. benchmarków, w celu wykazania lepszych wyników procesorów Pentium 4, w 2000 roku. W tamtym czasie Intel wykorzystywał wyniki z programów WebMark 2001 i SYSMark 2001, które pomagał stworzyć.
![[Obrazek: intel120.jpg]](http://pclab.pl/zdjecia/artykuly/blind/2014/10/intelproces/intel120.jpg)
Konsumenci wystosowali pozew zbiorowy twierdząc, że Intel promując pierwszą generację procesorów Pentium 4 przedstawiał zafałszowane dane o ich wydajności, łamiąc tym samym prawa konsumenckie i o uczciwej konkurencji stanu Kalifornia w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Intel nie był jedynym celem zbiorowego pozwu. Winna łamania prawa miała być też firma Hewlett-Packard, jako posiadająca wiedzę o fałszerstwach i uczestnicząca spisku mającym ukryć całą sprawę przed opinią publiczną.
Zarówno Intel jak i Hewlett-Packard od początku odrzucały wszystkie zarzuty twierdząc, że poddane pod wątpliwość programy testujące (SYSMark 2001 i WEBMark 2001) działały tak aby uczciwie mierzyć realną wydajność procesorów Pentium 4. Sprawa w amerykańskim wymiarze sprawiedliwości ciągnie się od dawna, ale wygląda na to, że blisko jest jej zakończenie.
http://www.youtube.com/watch?v=Avs10q60qzM
Z najnowszych informacji, przedstawionych przez reprezentantów konsumentów wynika, że firmy Intel i Hewlett-Packard przystały na ugodę, w ramach której oba podmioty wypłacą po 15 dolarów każdemu, kto przyłączył się do pozwu. W rzeczywistości chodzi o konsumentów, którzy pomiędzy 20 listopada 2000 roku i 31 grudnia 2001 roku kupili nowe komputery osobiste z procesorami Pentium 4. Oczywistym pytaniem jest to o metodę potwierdzenia dokonania zakupu. Rzeczywiście po czternastu latach mało komu udałoby się to formalnie udowodnić, gdyż trudno oczekiwać aby konsumenci tak długo przechowywali dowody zakupów. Z tego właśnie względu ugoda mówi, że przedstawienie takiego dowodu (np. paragonu) nie jest konieczne. Być może stosunkowo niewielka kwota (15 dolarów na osobę) była ceną, jaką za przyjęcie warunków ugody przez Intela i HP musieli zapłacić reprezentanci strony konsumenckiej, aby w ogóle do jej zawarcia doszło. Ostatecznie zatem odszkodowanie może otrzymać każdy obywatel USA, który w podanym powyżej zakresie czasowym był pełnoletni, a teraz oświadczy (tyle wystarczy), że 14 lat temu kupił komputer z Pentiumem 4. Na jedną osobę przypaść może tylko jedno odszkodowanie (15 dolarów), niezależnie od tego ile sztuk procesorów kupiła.
Na początku pisaliśmy, że sprawa ta prawdopodobnie zbliża się do finału nie bez powodu. Zawartą ugodę musi jeszcze zatwierdzić sąd, a ten decyzję podejmie 25 stycznia przyszłego roku. Od niej nadal będzie można się odwołać. Koniec wydaje się więc bliski, ale wciąż nie można całkowicie wykluczyć, że może nastąpić jeszcze jakiś nieoczekiwany zwrot akcji.
Konsumenci wystosowali pozew zbiorowy twierdząc, że Intel promując pierwszą generację procesorów Pentium 4 przedstawiał zafałszowane dane o ich wydajności, łamiąc tym samym prawa konsumenckie i o uczciwej konkurencji stanu Kalifornia w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Intel nie był jedynym celem zbiorowego pozwu. Winna łamania prawa miała być też firma Hewlett-Packard, jako posiadająca wiedzę o fałszerstwach i uczestnicząca spisku mającym ukryć całą sprawę przed opinią publiczną.
Zarówno Intel jak i Hewlett-Packard od początku odrzucały wszystkie zarzuty twierdząc, że poddane pod wątpliwość programy testujące (SYSMark 2001 i WEBMark 2001) działały tak aby uczciwie mierzyć realną wydajność procesorów Pentium 4. Sprawa w amerykańskim wymiarze sprawiedliwości ciągnie się od dawna, ale wygląda na to, że blisko jest jej zakończenie.
http://www.youtube.com/watch?v=Avs10q60qzM
Z najnowszych informacji, przedstawionych przez reprezentantów konsumentów wynika, że firmy Intel i Hewlett-Packard przystały na ugodę, w ramach której oba podmioty wypłacą po 15 dolarów każdemu, kto przyłączył się do pozwu. W rzeczywistości chodzi o konsumentów, którzy pomiędzy 20 listopada 2000 roku i 31 grudnia 2001 roku kupili nowe komputery osobiste z procesorami Pentium 4. Oczywistym pytaniem jest to o metodę potwierdzenia dokonania zakupu. Rzeczywiście po czternastu latach mało komu udałoby się to formalnie udowodnić, gdyż trudno oczekiwać aby konsumenci tak długo przechowywali dowody zakupów. Z tego właśnie względu ugoda mówi, że przedstawienie takiego dowodu (np. paragonu) nie jest konieczne. Być może stosunkowo niewielka kwota (15 dolarów na osobę) była ceną, jaką za przyjęcie warunków ugody przez Intela i HP musieli zapłacić reprezentanci strony konsumenckiej, aby w ogóle do jej zawarcia doszło. Ostatecznie zatem odszkodowanie może otrzymać każdy obywatel USA, który w podanym powyżej zakresie czasowym był pełnoletni, a teraz oświadczy (tyle wystarczy), że 14 lat temu kupił komputer z Pentiumem 4. Na jedną osobę przypaść może tylko jedno odszkodowanie (15 dolarów), niezależnie od tego ile sztuk procesorów kupiła.
Na początku pisaliśmy, że sprawa ta prawdopodobnie zbliża się do finału nie bez powodu. Zawartą ugodę musi jeszcze zatwierdzić sąd, a ten decyzję podejmie 25 stycznia przyszłego roku. Od niej nadal będzie można się odwołać. Koniec wydaje się więc bliski, ale wciąż nie można całkowicie wykluczyć, że może nastąpić jeszcze jakiś nieoczekiwany zwrot akcji.
Źródło: Intel Pentium 4 Ligitation, za: pc lab.pl