Komisja Europejska przygotowała nowy raport, w którym sprawdzono, jak wygląda kwestia prędkości połączenia z Internetem w krajach Unii Europejskiej. Nie będzie zaskoczeniem, że w zasadzie niezależnie od technologii dostępu do internetu, deklarowana przez operatorów prędkość jest wyższa niż rzeczywista. Różnica potrafi być naprawdę bardzo duża.

Raport dotyczy sytuacji na rynku pod koniec 2014 roku. Z danych wynika, że średnia rzeczywista prędkość transferu danych wynosiła wtedy 76 procent deklarowanej. Najgorzej w tym przypadku wygląda xDSL, w którego przypadku wynik wynosi zaledwie 65 procent. Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że jest to najpopularniejsza obecnie technologia w Europie – korzysta się z niej w siedmiu na dziesięć szerokopasmowych łączy internetowych. Dalej mamy FTTX wykorzystujący kable światłowodowe. Tutaj prędkość transferu wynosi około 85 procent tej, jaka widnieje w podpisanej umowie.

Najlepiej wypadły usługi dostępne w sieciach kablowych. Ich użytkownicy mogą liczyć na transfer na poziomie 90 procent deklarowanej szybkości łącza. W raporcie znalazła się też informacja, że w 2014 roku średnia prędkość sieci dla zwykłego klienta wynosiła 38 Mb/s, w porównaniu do 30 Mb/s w roku poprzednim. Komisja Europejska twierdzi, że można oczekiwać dalszego wzrostu szybkości transferu, ze względu na inwestycje poczynione przez operatorów.
Europa bardzo słabo wygląda pod względem zgodności transferu z umową w porównaniu do Stanów

Zjednoczonych. Tam średnia prędkość wynosi 101 procent reklamowanej (92% dla xDSL, 113 procent dla FTTX, i 102 procent w kablówkach). Od 30 kwietnia 2016 firmy oferujące dostęp do łącza internetowego będą musiały informować klientów o minimalnej, maksymalnej i reklamowanej prędkości połączenia stacjonarnego. W przypadku internetu mobilnego operator zobowiązany będzie podać tylko dwie ostatnie informacje. Ma to według Komisji Europejskiej pozwolić na prostsze zrywanie umów, gdy wartości deklarowane przez firmę nie będą zgadzać się z rzeczywistymi.